Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Αγαπημένοι εχθροί και φίλοι...



Να ήταν ο κόσμος μας περβόλι και μεις αδελφωμένοι όλοι
σαν τα λουλούδια πλάι πλάι ο ένας τον άλλον ν' αγαπάει...

Να μην υπάρχει περηφάνια τι μενεξέδες τι γεράνια
αδελφωμένοι εχθροί και φίλοι περικοκλάδες και τριφύλλι...

Να' ρθει μια αυγή να μας φωτίσει δίχως πολέμους δίχως μίση
Να' ρθει μια μέρα να χαράξει και όλο τον κόσμο να αλλάξει...

Να μην υπάρχει περηφάνια τι μενεξέδες τι γεράνια
αδελφωμένοι εχθροί και φίλοι περικοκλάδες και τριφύλλι...

Παιδικό τραγούδι που τραγουδούσα κάποτε μαθήτρια και εγώ και μου θύμισε πόσο σημαντικό είναι πέρα από τις διαφορές που έχουμε μικροί και μεγάλοι, να μάθουμε να κοιτάμε χωρίς περηφάνια, χωρίς κακία και ζήλια τον άλλο όσο κι αν αυτό είναι δύσκολο... 
 

1 σχόλιο:

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Όσο κι αν είναι μακρινό και μοιάζει ακατόρθωτο, είναι καταλυτικό και μόνον να θυμάσαι ξανά ευλογημένες λέξεις.

Δημοσίευση σχολίου